Diversiteit en inclusiviteit hebben een prominente plek op de agenda van hoger onderwijsinstellingen. Wanneer hoger onderwijsinstellingen streven naar gelijke kansen worden er meer diversiteitbeleid gemaakt. Om effectief beleid te maken is er kennis nodig over kansengelijkheid in het hoger onderwijs. Toch is deze kennis nog niet eerder bij elkaar gebracht in een samenhangend overzicht.
Het doel van dit artikel is daarom om een samenhangend overzicht te geven van ongelijkheden in het hoger onderwijs door middel van het gebruik van het concept ‘inequality practices’. Op deze manier kan ten eerste het tekort aan kennis geïdentificeerd worden en ten tweede aanbevelingen gegeven worden voor meer effectieve diversiteit interventies.
Het artikel definieert veertien ongelijkheidspraktijken door middel van het analytische onderscheid van nummers, instellingen en kennisproductie. Het artikel laat zien dat de (on)zichtbaarheid van verschil een centrale rol speelt in de ervaring van ongelijkheden. Verschillende sociale groeperingen ervaren verschillende ongelijkheden afhankelijk van de zichtbaarheid van hun identiteit. Tegelijkertijd ervaren ze ook verschillende consequenties van dezelfde ongelijkheidspraktijken. Het verschil tussen de consequenties kan verklaard worden aan de hand van intersectionaliteit.
Als laatste bevat het artikel aanbevelingen om meer inclusief diversiteitsonderzoek te doen door aandacht te geven aan onzichtbare verschillen en intersectionaliteit.
Tip: Een overzicht van kennis uit wetenschappelijk onderzoek rondom welbevinden en welzijn, vind je op www.onderwijskennis.nl.