Jongeren met een chronische aandoening worden sterk getroffen door de coronacrisis. Zo heeft meer dan 60% een studievertraging opgelopen en maakt ruim 30% zich zorgen over hun financiële situatie. Daarnaast heeft maar liefst 80% van de jongeren met een chronische aandoening of beperking minder toegang tot zorg gehad. Dat blijkt uit onderzoek van Stichting JongPIT en Jongeren INC naar de effecten van de coronacrisis op het gebied van onder andere onderwijs, werk en zorg voor jongeren met een chronische aandoening.
Zorgen financiële zekerheid, studievertraging en thuisonderwijs
1 op de 3 respondenten maakt zich zorgen over hun financiële situatie en 50% is bang om geen werk of stage te kunnen vinden. Op het gebied van onderwijs lopen de resultaten uiteen. Bijna tweederde van de ondervraagde jongeren geeft aan door de coronacrisis studievertraging op te lopen. Maar er is niet alleen slecht nieuws: de jongeren geven aan dat ze blij zijn met het alternatieve onderwijs op afstand. Waar dit voor de coronacrisis bijna niet mogelijk was, heeft nu elke school of universiteit deze manier van lesgeven omarmd. De jongeren hopen dat ook na de coronacrisis het thuisonderwijs mogelijk blijft, zodat ze ook in de toekomst op een goede manier mee kunnen draaien.
Minder toegang tot zorg
Ook blijkt bijna 80% van de jongeren met een chronische aandoening of beperking tijdens de coronacrisis minder of geen toegang tot zorg heeft gehad. Een groot deel van deze jongeren denkt dat hierdoor hun klachten zijn verergerd. Een respondent zegt hierover: “Mijn zorgverlener biedt geen videobellen aan. Omdat ik een groot risico loop om ernstig ziek te worden door corona kon ik niet naar het ziekenhuis voor mijn behandeling. Het liefst wilde ik videobellen met mijn arts, maar het was uiteindelijk alleen telefonisch mogelijk.”
Jongeren met beperking eenzamer
Eenzaamheid onder jongeren met een chronische aandoening of beperking blijkt ook een belangrijk thema. Omdat veel van deze jongeren in de risicogroep vallen zitten sommigen al sinds maart thuis zonder enig sociaal contact. Een respondent zegt daarover: “Tijdens de eerste coronagolf had ik meer contact dan ooit tevoren. Dit omdat iederéén in hetzelfde schuitje zat en thuis moest blijven. Ik had online veel intensiever contact met vrienden dan ik normaal gesproken voor de lockdown had en ik voelde mij geen buitenbeentje meer. Maar nu mensen hun leven weer hebben opgepakt voel ik me weer vergeten thuis. Ik voel nu pas hoe fijn die sociale contacten waren.”
Tip: Een overzicht van kennis uit wetenschappelijk onderzoek rondom welbevinden en welzijn, vind je op www.onderwijskennis.nl.